Gerçekten çocukluğumuza birer mektup yazmalı mıyız? Ona ne söyleyebiliriz?
Gerçekten çocukluğumuza birer mektup yazmalı mıyız? Ona ne söyleyebiliriz?
Merhaba Sevgili Relater,
Her hafta iyilik halini biraz daha artırmak için burada buluşuyoruz. Ben Relate içerik ekibinden Psikolog Alara Tanfer, bu hafta sana ben sesleniyorum! Bugün biraz kendimize dönelim, kendimize sarılalım istiyorum. Nasıl mı?
Özellikle terapi çerçevesinde kullanılan ama hepimizin evlerimizde kolaylıkla uygulayabileceği bir egzersizle: çocukluğumuza mektup yazmak!
Çocukluğumuza mektup yazmak denince aklına klişeleşmiş bazı senaryolar geliyor olabilir. Fakat derinine indiğimizde bu bir kendini anlama, yansıtma ve affetme egzersizi. Geçmiş yıllarımızı yeniden ziyaret ederek gelişim noktalarımızı fark etme ve çözülmemiş duygularımızı ele alma fırsatı.
Geçmişimize mektup yazmak neden faydalı?
Eski anıları yeniden gözden geçirmek, yaşananları kabul etmek ve etkilerini anlamak ama bir yandan da onların artık geçmişte kaldıklarını fark etmek geride bırakamadığımız konularla ilgili bir kapanış yapmamızı sağlıyor. Böylece geçmişi geçmişte bırakarak gelişime ve iyileşmeye doğru adım atabiliyoruz. Bununla birlikte üstesinden geldiğimiz zorlukların farkına varmak öz saygımızı artırıyor ve psikolojik dayanıklılığımızı sağlamlaştırıyor. “Nelerin üstesinden gelmişim!” diyebilmek ve yaşananlara bugünün olgunluğuyla bakabilmek kendimize inancımızı artırıyor.
Geçmişimize dönüp baktığımızda bazen tekrar eden düşünce ve davranış kalıpları görebiliyoruz. Onlar hakkında farkındalığımızı artırmak bugünümüz üzerinde kontrol kazanarak belirli döngülerden çıkmamıza yardımcı olabiliyor. Bir diğer yandan geçmişimizdeki benliğimize seslenmek, onu anlamak ve affetmek için alan açmak öz şefkatimizi artırıyor.
Geçmişteki ben’e ne söyleyebilirim?
Bu egzersizi uygulayacaksan en önemlisi kendini sınırlandırmaman, düşüncelerini serbest bırakman ve özgürleşmek için kendine alan açman. Her duygun ve her düşüncen değerli! Fakat nereden başlayacağını bilmiyorsan sana ilham olması için birkaç fikrim var:
Geçmişteki kendine kusurlu olmanın ve hata yapmanın çok insani olduğunu söyleyebilirsin. Hatalarının gelişmene ve büyümene nasıl yardımcı olduklarını ona anlatarak kendini affedebilirsin.
Belki içinde bulunduğun anda sana çok küçük ya da sıradan gelen başarıların ya da zaten zorunda olduğunu düşündüğün için hiç kutlamadığın zaferlerin vardır. Sence de dönüp baktığında yaşamda attığın adımlar birer teşekkürü hak etmiyor mu?
Keşke daha önceden bilseydim dediğin şeyler var mı? Geçmişine yazdığın bu mektupta bu görüşlerini paylaşmak bugün vardığın noktanın ve yıllar boyunca edindiğin bilgeliğin farkına varmana fırsat verebilir.
Geriye baktığımızda çocukluğumuzda veya gençliğimizde bazı zamanlar ne kadar da çıkmazda hissettiğimizi görebiliriz. Ama bugün buradayız! O zaman yazdığımız mektubu genç halimize deneyimleri, dayanıklılığı ve aldığı dersler için teşekkür etmek adına kullanabiliriz.
Geçmişine bir mektup yazmak başta biraz alışılmışın dışında görünse de yaşattığı özgürleşme deneyimini tadabilmek için kendine bir şans vermeni diliyorum sevgili Relater. Çükü geçmişimiz ile bugünümüz arasında bir köprü kurmak, hem ilerlememizi ve iyileşmemizi teşvik etmek hem de kendi yolculuğumuzu tanımak için eşsiz bir fırsat.
Eğer geçmişe dönüp baktığında tekrar eden bazı davranış ve düşünce kalıplarının hala devam ettiğini görüyorsan ya da bazı davranışların için kendine hala öfkeli olduğunu fark ediyorsan endişelenme, #RelateYanında! Uygulamadaki “Duygusal Dayanıklılık Kazanmak”, “Eleştirel İç Sesi Susturmak” ve “Kendini Sevmeyi Öğrenmek” yolculuklarına çıkarak kendinle ilişkini iyileştirebilir, hem geçmişini hem de bugününü aydınlatabilirsin.
Gelecek hafta görüşünceye kadar kendine iyi bakmayı ve kocaman sarılmayı unutma.
Sevgiler,
Alara Tanfer
